Kalkulator autokonsumpcji

Roczne zużycie energii elektrycznej odzwierciedla średnie zapotrzebowanie na energię elektryczną w danym miejscu realizacji projektu. Ponieważ instalacja fotowoltaiczna będzie użytkowana przez co najmniej 20 lat, należy planować perspektywicznie z uwzględnieniem ewentualnego wzrostu ilości zużywanej energii elektrycznej wynikającego z zakupu samochodu elektrycznego, klimatyzacji albo innych urządzeń elektrycznych.

Moc instalacji fotowoltaicznej wskazuje, ile prądu z energii słonecznej jest generowane przez moduły fotowoltaiczne zamontowane na dachu. Należy tutaj pamiętać, że maksymalna możliwa moc instalacji jest ograniczona dostępną powierzchnią dachu. Na jeden kWp (kilowatopik) wymagana jest powierzchnia około 6,5 metra kwadratowego. Standardowe wymiary modułu fotowoltaicznego to obecnie około 170 x 100 cm. Dzięki najnowocześniejszej technice, takiej jak optymalizatory Solaredge, powierzchnie dachowe można teraz wykorzystywać niezależnie od kierunku ustawienia, nachylenia czy zacienienia.

Użyteczna pojemność magazynu energii oznacza ilości energii elektrycznej, która może zostać faktycznie pobrana z akumulatora. Pojemności magazynów energii są często podawane również jako pojemność brutto, jednak wtedy należy zachować ostrożność! Magazynów energii elektrycznej nie można nigdy całkowicie rozładować. Należy również pamiętać, że pojemność magazynu energii elektrycznej spada przez cały okres użytkowania, dlatego wskazane jest jego przewymiarowanie nawet o 20%.

Udział zużycia własnego wskazuje, jaka część samodzielnie wytworzonej energii fotowoltaicznej jest wykorzystywana w domu. Uwzględniana jest tutaj również energia z instalacji fotowoltaicznej zmagazynowana tymczasowo w magazynie energii elektrycznej.

Stopień samowystarczalności, nazywany także niezależnością, określa poziom uniezależnienia od dostawcy energii. Określa, jaki procent rocznego zużycia energii elektrycznej można pokryć czystą, samodzielnie wyprodukowaną energią fotowoltaiczną. W Niemczech stopień samowystarczalności sięgający 80% można obecnie osiągnąć jedynie poprzez wykorzystanie fotowoltaiki i magazynów energii elektrycznej.

Mianem zużycia bezpośredniego określa się wytworzoną samodzielnie energię fotowoltaiczną, która jest zużywana natychmiast, czyli bez tymczasowego magazynowania w magazynie energii elektrycznej. Zużycie bezpośrednie to najprostsza, najszybsza i najmniej stratna forma wykorzystania energii fotowoltaicznej. Ponieważ jednak wiele odbiorników jest wyłączonych właśnie wtedy, gdy świeci słońce, zużycie bezpośrednie nie zawsze jest możliwe. Wskaźnik zużycia bezpośredniego wynoszący 30% jest uważany za bardzo dobry. Można go zwiększyć dzięki użyciu inteligentnych odbiorników i elementów Smart-Home.

Energia fotowoltaiczna, która nie jest zużywana bezpośrednio (zużycie bezpośrednie) ani magazynowana w magazynie energii elektrycznej do późniejszego wykorzystania (zużycie własne), może zostać wprowadzona do publicznej sieci elektroenergetycznej. Użytkownik instalacji otrzymuje za to stawkę określoną według taryfy gwarantowanej, ustalanej na okres 20 lat, która jest uregulowana w ustawie o odnawialnych źródłach energii.

Oczywiście każdy użytkownik instalacji ma zawsze zabezpieczone zaopatrzenie w energię pokrywające jego całe zapotrzebowanie. Jeżeli instalacja fotowoltaiczna nie wytwarza wystarczającej ilości energii elektrycznej i magazyn energii elektrycznej jest pusty, odbiornik automatycznie pobiera energię z sieci elektroenergetycznej. W tym przypadku mówimy o pobieraniu energii z sieci.